Wisdom of the Crowd 2018

Update van een toekomstverkenning

Hoe kunnen we in de toekomst meer gebruikmaken van de kennis, ideeën, creativiteit, talenten, vaardigheden, energie en mankracht die aanwezig zijn in onze samenleving?

Dat was het centrale thema van de toekomstverkenning ‘Wisdom of the Crowd’ die ik heb gedaan tussen 2009 en 2012 bij Stichting Toekomstbeeld der Techniek (STT). Lees hier meer over de toekomstverkenning en de uitkomsten.

Vragen die hierbij opkomen zijn: Hoe haal je ‘wijsheid’ (collectieve intelligentie) uit een groeiende massa van meningen, sociale mediaberichten, clicks, likes en retweets, data, apparaten, machines en dingen? Hoe kunnen grote en kleine bedrijven, overheden en burgers synergetisch samenwerken? Vragen die vandaag de dag nog steeds actueel zijn.

Samen slimmer hand

Terugblik en reflectie: vier inzichten

Bijna zeven jaar na de verkenning kunnen we voorzichtig een aantal conclusies trekken.

1. Nepnieuws bedreigt de wisdom of crowds

Met de huidige discussie over nepnieuws en de politieke worsteling met het referendum is de discussie over de ‘wisdom of crowds’ actueler dan ooit. De burger is mondiger geworden maar niet socialer. In plaats van dat sociale media ons dichter bij elkaar zouden brengen en dat nieuwe vormen van collectieve besluitvorming de wijsheid van de menigte zouden gaan aftappen, zijn we nog meer in onze eigen filterbubbels en echoputten terecht gekomen.

Als schuldigen worden de sociale netwerken aangewezen. Velen vinden dat bedrijven als Facebook, Twitter en Google de verspreiding van nepnieuws moeten tegengaan. Toch is dit haast onmogelijk. De wisdom of crowds moet het hebben van een grote diversiteit van onafhankelijke meningen die op een slimme manier worden samengebracht. Niet van een gepolariseerd debat met twee kampen die tegenover elkaar staan en allebei even hard om het eigen gelijk roepen.

2. Macht van de zwerm of toch van de grote jongens?

Een verwachting van de toekomstverkenning was dat de nieuwe technologieën zouden leiden tot nieuwe vormen van peer-to-peersamenwerking en zelforganisatie, die we tot dan toe vooral kenden van filesharingnetwerken als BitTorrent. Inmiddels er een – in de verkenning gesignaleerde – deeleconomie opgebloeid met een veelheid aan platformen waar mensen spullen, producten en diensten uitwisselen. Hier zijn enkele nieuwe bedrijven ontstaan zoals Airbnb, Kickstarter en Uber waarvan ook in de toekomst veel wordt verwacht.

De belofte van zelforganiserende zwermen die bestaande instituties omzeilen of overbodig maken, manifesteert zich ook in de Bitcoin, die momenteel een hype is. De onderliggende technologie van deze cryptomunt, de blockchain, is zeer veelbelovend en zal de komende jaren talloze nieuwe toepassingen krijgen. Komt de burger dan alsnog aan de macht?

Toch zien we bij het koersverloop van de Bitcoin opnieuw dat de hysterische massa het wint van de wijze. En dat veel zwermachtige organisaties in feite gecontroleerd worden door een handvol centrale spelers die een duidelijke koers uitzetten en het meeste geld verdienen. Kennelijk is de crowd nog niet zo goed in organiseren en doorzetten als sommigen verwachtten.

3. Platformeconomie: meer gesloten en minder collectief

Die dominantie van enkele spelers, met name Facebook, Google en Amazon, zien we breder terug in de platformeconomie, waar bedrijven onder gecontroleerde voorwaarden samenwerken, waar vragers en aanbieders worden samengebracht en waar kleine bedrijven toepassingen ontwikkelen op de platformen van grotere aanbieders. De platformen zijn een invulling van de crowdsourcing en cocreatie die we tijdens de toekomstverkenning hebben geschetst.

De opkomst van enkele grote dominante spelers is gunstig geweest voor het verspreiden van nieuwe technologieën en mogelijkheden onder een breed publiek en tegen lage prijzen. Tegelijkertijd is er reden tot bezorgdheid omdat het ertoe kan leiden dat er enkele grote geïsoleerde machtsblokken of systemen ontstaan: eigen deel-internetten (of things), eigen clouds, eigen smart cities. Dit bedreigt de collectieve intelligentie die gebaat is bij open en pluriforme structuren en netwerken waar informatie vrij kan stromen en kan worden gecombineerd. Zo is er nog steeds geen collectief platform in de gezondheidszorg maar veel losse eilanden. De gezondere wereld dankzij collectieve intelligentie, die we in het toekomstbeeld over de zorg schetsten, kan dan wel eens onbereikbaar zijn.

4. Politieke vernieuwing en collectieve besluitvorming: nog ver weg

De overheid zou zich meer kunnen gaan mengen in de ontwikkelingen van de platformeconomie. Tot nu toe is ze terughoudend en afwachtend geweest. Ze worstelt met de nieuwe sterkere rol voor de crowd. Politici lijken over alles te willen debatteren behalve over zichzelf, zie ook de moeizame discussie over vormen van directe democratie in aanvulling op de representatieve. In de toekomstverkenning hebben we diverse voorbeelden van collectieve besluitvorming laten zien. De crowd is lastig en ontembaar. Bestaande maatschappelijke structuren zijn conservatief en verzetten zich tegen al te grote of snelle veranderingen.

Alles bij elkaar is de voorlopige conclusie dat de toekomst zich grotendeels ontwikkelt zoals in de toekomstbeelden van de verkenning is geschetst. Langzaamaan worden we slimmer dankzij alle data en kunstmatige intelligentie die overal om ons heen aan het komen is. De grote uitdaging die voor ons ligt om ook er ook ‘wijzer’ van te worden en verstandig mee om te gaan.

Toekomstverkennen is zoeken waar het schuurt en wringt

Een van de belangrijkste lessen die ik uit de verkenning heb gehaald is dat je altijd op zoek moet blijven gaan naar uiteenlopende visies en standpunten. Probeer niet om de toekomst zo goed mogelijk te ‘voorspellen’. Durf met afwijkende en verfrissende invalshoeken te komen. Ga op zoek naar waar het schuurt en wringt, naar waar ontwikkelingen ‘tanden krijgen’ en gevaarlijk of spannend worden. Hierdoor komen de spanningen en dilemma’s voor de toekomst het beste naar voren en krijgt de verkenning scherpte en uiteindelijk de meeste zeggingskracht.

Meer lezen over toekomstverkennen en wat ik met het ontwikkelen van toekomstbeelden en scenario’s voor u kan betekenen?

Dit is een uitdaging voor elke projectleider en voor Stichting Toekomstbeeld der Techniek, omdat de onafhankelijke en vrije positie onder druk staat in tijden van teruglopende inkomsten en een toenemende nadruk op output, ‘buy in’ van sponsoren of de wens om te zeer relevant te willen zijn voor het beleid van vandaag en nu.

Deze terugblik is geschreven ter gelegenheid van het vijftigjarige bestaan van Stichting Toekomstbeeld der Techniek.